Kronika Jana z Czarnkowa, Quomodo regebat regnum et populum, rozdz. 3
Naprzeciw grodu krakowskiego, za Wisłą, koło kościoła, który nazywa się Skałą, wymurował miasto, nazywając je od swojego imienia Kazimierzem; liczne inne miasta, a mianowicie: Wieliczkę, Skawinę, Lanckoronę, gród Olkusz, Będzin, Lelów miasto i gród, gród Czorsztyn, gród Niepołomice, gród Ojców, gród Krzepice, w ziemi sandomierskiej samo miasto Sandomierz, miasta: Wiślicę, Szydłów, Radom, Opoczno, Wąwolnicę, Lublin miasto i gród, grody w Sieciechowie, Solcu; grody w Zawichoście i w Nowym Mieście zwanym Korczyn. W Wielkopolsce miasta Kalisz, Pyzdry, Stawiszyn, Konin miasto i gród; w Nakle, Wieluniu, Międzyrzeczu, Ostrzeszowie – grody, Wieluń – miasto, Bolesławiec – gród; w ziemi kujawskiej Kruszwica, Złotoryja, Przedecz, Bydgoszcz. W ziemi sieradzkiej tamże w Sieradzu, silny gród, miasto Piotrków, gród Brzeźnicę. W ziemi łęczyckiej samo miasto i gród, w Inowłodzu – miasto i gród. Na Mazowszu miasto Płock i gród, który poprzednio był w jednym murze, teraz otoczył go drugim. W ziemi ruskiej miasto Lwów i dwa grody, gród Przemyśl, Sanok miasto i gród, miasto Krosno, grody Lubaczów, Trembowla, Halicz, Tustan. Te wszystkie miasta i grody otoczył potężnymi murami, domami i wysokimi wieżami, jak najgłębszymi fosami i innymi punktami obronnymi – ku ozdobie narodu oraz dla schronienia i obrony Królestwa Polskiego.
_________________
|