Zarejestruj    Zaloguj    Dział    FAQ

Strona główna forum » Grodziska Kujawsko-Pomorskie » Sartowice Grodzisko




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 4 ] 
 
Autor Wiadomość
 Tytuł: Opis
 Post Napisane: środa, 31 sierpnia 2016, 08:52 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
Grodzisko wzmiankowane w Słowniku historyczno-geograficznym ziem polskich w średniowieczu pod hasłem "Starogród" pkt. 5

"5. 1242 po zdobyciu przez Zak. grodu Sartowice, zabrane stamtąd relikwie Ś. Barbary przeniesione do C. A. (SRP 3, 11); 1319 pr. udzielania odpustu za odwiedzanie w określone dni kaplicy Ś. Barbary (BK 2, 15-7); 1402-16 pleban Mikołaj w A., po jego śmierci prezbiter Piotr; wakuje plebania kościoła Ś. Piotra „prope castrum A. H.” (EZ 9, 308, 312-3); 1445 par. A. w planie synodu laickiego bpstwa chełm. (UC nr 578; DCh 153)."

Źródło: http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search. ... 3d&d=0&t=0

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
 Post Napisane: środa, 31 sierpnia 2016, 08:52 
 


Góra 
  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: środa, 31 sierpnia 2016, 08:54 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
"Brat Teodoryk z Bernheim, niegdyś marszałek, człowiek obdarzony wieloma przymiotami (był bowiem przebiegły jak Odyseusz i nie mniej silny niż Hektor), oraz czterej bracia i dwudziestu czterech zbrojnych w nocy, przed dniem św. Barbary dziewicy i męczennicy, podeszli pod zamek Świętopełka, Sartowice, i przystawili do murów drabiny. Kiedy po kryjomu weszli, natknęli się na pięćdziesięciu mężów wyznaczonych do pilnowania zamku, mężów obdarzonych wyjątkową siłą i zaprawionych we władaniu bronią. Na nich to odważnie natarli bracia wraz z dwudziestoma czterema zbrojnymi. Ci bronili się dzielnie stawiając zacięty opór. Wywiązała się między nimi zażarta walka, w której raz jedni, raz drudzy odpierali atak, i trwała ona od świtu aż do godziny trzeciej. W końcu sam Bóg, który nie opuszcza ufających mu, z nieba zesłał braciom pomoc i zwycięstwo. Ci zabili wszystkich oprócz kilku, którzy wydostali się na zewnątrz i uciekli, a pojmane tam 150 kobiet z dziećmi związali. Po tym wydarzeniu znaleźli w pewnej piwnicy skrzynię, czyli kufer, a nim srebrną puszkę, a w puszce głowę św. Barbary dziewicy i męczennicy. Na jej widok padli twarzą na ziemię, chwaląc Boga za odnalezienie tak wspaniałego daru. Zatem z wielką radością unieśli tę świętą relikwię ku górze i opuścili piwnicę. Kiedy to ujrzała pewna wiekowa kobieta, która stała z innymi związana, rzekła do braci: „Możecie bardzo się cieszyć, a powinniście cieszyć się słusznie, ponieważ dostąpiliście dzisiaj zaszczytu, który zawdzięczacie zasługom św. Barbary”. Do niej rzekli bracia: „Któż ci o tym powiedział?” albo „Skąd możesz o tym wiedzieć?” Ona odpowiedziała: „Zawsze darzyłam św. Barbarę szczególną miłością, i dlatego tej nocy ukazała mi się trzykrotnie w podkasanej kalafior, tak jakby gotowała się do drogi, i wówczas powiedziałam do niej: „Dokąd idziesz święta dziewico?”. Ta odpowiedziała: „Pragnę iść do miasta Chełmna i tam wysłuchać mszy”, i wówczas ukazała mi się po raz trzeci i rzekła do mnie: „Bądź pozdrowiona ukochana moja”, a ja spadłam z mojego łóżka i pospieszyłam do drzwi domu, gdzie w chwili, gdy ona znikła, ujrzałam was rycerzy na zamku. Stąd wiem ponad wszelką wątpliwość, że zamek ten został wam przekazany dzięki jej zasługom i modlitwom, abyście jej relikwie zabrali do ziemi pruskiej, i aby tam one doznawały większej czci niż tutaj”. Potem brat Teodoryk wyznaczył niektórych braci i zbrojnych do pilnowania wspomnianego zamku, sam powrócił z kilkoma ludźmi i przywiózł święte relikwie do Chełmna, gdzie duchowieństwo i lud, odprowadzając je w uroczystej procesji, zaniosły do kościoła i złożyły w Starogrodzie, gdzie do dnia dzisiejszego z powodu częstych cudów, które Pan za ich pośrednictwem sprawia, z należną czcią spoczywają."

Źródło: Piotr z Dusburga, Kronika ziemi pruskiej, tłum. S. Wyszomirski, oprac. J. Wenta, Toruń 2004

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: środa, 31 sierpnia 2016, 09:23 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
"W nocy z 3 na 4 grudnia 1242 r., a więc w wigilię św. Barbary niewielki oddział krzyżacki ze Starogrodu pod Chełmnem sforsował Wisłę i niezauważony podszedł pod gród księcia pomorskiego Świętopełka w Sartowicach. Po krótkiej walce wzięci w dwa ognie obrońcy skapitulowali. Ku swemu zaskoczeniu wśród zdobytych łupów rycerze krzyżaccy znaleźli wielki skarb: czaszkę patronki owego dnia, opiekunki architektów, cieśli i murarzy, artylerzystów i wytwórców sztucznych ogni, ludwisarzy i dzwonników, marynarzy i flisaków, górników i kowali, tkaczy i kapeluszników, a także więźniów, zadżumionych i kaplic cmentarnych. Cenna relikwia została przeniesiona do kaplicy w Starogrodzie, w której, otoczona kultem i odwiedzana przez liczne pielgrzymki, była przechowywana aż do wojny trzynastoletniej. Kiedy na początku wojny Krzyżacy musieli wydać zamek w ręce powstańców pruskich, wywieźli swój skarb do Malborka, lecz trzy lata później wraz ze stolicą zakonu został on przejęty przez króla Kazimierza Jagiellończyka. Srebrną hermę, czyli rzeźbione popiersie świętej przekazano następnie do klasztoru kanoników regularnych w Czerwińsku nad Wisłą, gdzie znajduje się do chwili obecnej. W nagrodę za wierność królowi część relikwii otrzymał także Gdańsk, lecz tam zostały one zniszczone w XVI w. po wprowadzeniu w mieście reformacji.

Nocny atak zapoczątkował długoletnią wojnę krzyżacko-pomorską o wolny spław na Wiśle. Świętopełk naraził się Krzyżakom, kiedy zaczął pobierać cło od statków zakonnych w komorze celnej umieszczonej właśnie w Sartowicach. Wprawdzie w następnym roku księciu udało się zniszczyć opanowany przez Krzyżaków gród, ale ostatecznie wojna skończyła się jego klęską i całkowitym uwolnieniem żeglugi na Wiśle. W późniejszym czasie na miejscu zniszczonej twierdzy zbudowano kaplicę pw. św. Barbary, która stała się miejscem kultu dla przepływających tędy flisaków. Pod koniec XVI w. pisał o niej w swoim Flisie Sebastian Fabian Klonowic:

Tam Sarkawice, gdzie więc on wiek stary
Ofiarował się do świętej Barbary;
Tam wstępowali naszy pradziadowie,
Dawni szyprowie
Tam mądry rotman, siedząc
na swej barce,
Złożył onę pieśń o świętej Barbarce;
Tej pieśni jadąc imo Sarkawice,
Nauczał frycze.

Miejsce po dawnym grodzie do dzisiaj ma wybitne walory obronne. Niewielkie wzgórze, odcięte od wschodu i zachodu głębokimi wąwozami opada w kierunku starorzecza Wisły kilkudziesięciometrową stromizną. Na szczycie wzniesienia wznosi się zabytkowy kościół z 1858 r., mocno przebudowany na pocz. XX w.,ze skromnym wyposażeniem barokowym i rokokowym. Szczupłą przestrzeń wokół świątyni wypełnia cmentarz, na którym między grobami można znaleźć fragmenty średniowiecznych garnków. "

Żródło: http://www.polskaniezwykla.pl/web/place ... arium.html

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: piątek, 31 maja 2019, 11:26 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
Obrazek

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
 Post Napisane: piątek, 31 maja 2019, 11:26 
 


Góra 
  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
 
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 4 ] 

Strona główna forum » Grodziska Kujawsko-Pomorskie » Sartowice Grodzisko


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

 
 

 
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Skocz do:  
cron
To forum działa w systemie phorum.pl
Masz pomysł na forum? Załóż forum za darmo!
Forum narusza regulamin? Powiadom nas o tym!
Tłumaczenie phpBB3.PL