Zarejestruj    Zaloguj    Dział    FAQ

Strona główna forum » Grodziska Warmińsko-Mazurskie » Jęcznik Grodzisko 1




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 5 ] 
 
Autor Wiadomość
 Tytuł: Opis
 Post Napisane: środa, 24 stycznia 2018, 19:25 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
"Tajemnicze Miejsce"

Średniowieczne grodzisko w Jęczniku, a właściwie w Janowie, nieopodal którego leży, to najciekawszy obiekt archeologiczny w powiecie szczycieńskim, jeśli chodzi o naziemne pozostałości. Jednocześnie jest to miejsce bardzo słabo poznane i tak naprawdę prawie nic nie wiadomo o jego związanym z Prusami, a dokładniej z Galindami, funkcjonowaniu.

Grodzisko rozlokowane jest malowniczo po obu stronach rzeki Saski. Przez miejscową ludność nazywane było Zameczkiem. Odkrył je w 1881 r. niemiecki archeolog G. Bujak. Kilka lat temu przeprowadzono tu ratunkowe badania archeologiczne, które niestety ograniczyły się do wykonania wykopu na wierzchołku stożka oraz badań powierzchniowych u jego podstawy. Badania te nie wykazały żadnych zabytków ruchomych związanych z osadnictwem pruskim. Na szczycie sztucznie usypanego wzniesienia odnaleziono ślady po dwóch wieżach obronno-mieszkalnych z okresu wczesnokrzyżackiego. Starsza drewniana wieża uległa spaleniu lub została rozebrana, młodsza - również drewniana - była pokryta polepą i nakryta dachówkami. U podnóża wzniesienia zachowało się sporo śladów po działalności służącej do wytapiania żelaza z rudy darniowej dymarki. Mieszkalna część tego założenia (podgrodzie) znajdowała się po drugiej stronie rzeki i prawdopodobnie była połączona z częścią obronną mostem. Również tam przeprowadzono badania powierzchniowe oraz wykonano dwa wykopy, które jednak nie przyniosły żadnych ciekawych odkryć. Dwieście metrów na północny-wschód od grodziska znajduje się ciągnący na długości ponad pół km wał podłużny. Łączył on Saskę z jeziorem Sawica. Teren wokół grodziska był silnie umocniony. W miejscach dostępniejszych wykopano zachowane do dzisiaj suche fosy. Najprawdopodobniej grodzisko otoczone było palisadą.

Opublikowano: 22.11.2016


Źródło: http://kurekmazurski.pl/grodzisko-w-janowie-2016112256335/

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
 Post Napisane: środa, 24 stycznia 2018, 19:25 
 


Góra 
  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: poniedziałek, 28 stycznia 2019, 20:01 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
Znane jako:

- Jęcznik st.1
- Janowo
- Janowiec
- Stary Szaniec
- Alte Schanze
- Ruski Szaniec
- Johannisthal

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: niedziela, 17 marca 2019, 21:22 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
Obrazek

Obrazek

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: niedziela, 17 marca 2019, 21:29 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
Stanowisko znajduje się w odległości 6 km od Szczytna, w obrębie wsi Jęcznik1, po obu stronach rzeki Sasek, na krawędzi jej doliny. od strony południowej i południowo-zachodniej, w zakolu rzeki, zlokalizowane jest grodzisko stożkowe, którego majdan ma powierzchnię ok. 4 arów. Pierwotnie był to prawdopodobnie cypel wybitny, na końcu którego usypano grodzisko, odcinając je od strony południowej suchą fosą. Po stronie zachodniej grodziska, częściowo niwelując jeden z boków cypla i obniżając grunt wokół podstawy stożka grodziska, usypano groblę, którą można było dostać się z warowni nad brzeg rzeki Sasek (i prawdopodobnie na drugą stronę rzeki za pomocą mostu). W bezpośrednim pobliżu rzeki, na gruncie suchym (powyżej terenów podmokłych), znaleziono pozostałość dymarki i liczne kawałki żużli. Być może znajdowała się tu część produkcyjna osady podgrodowej.

Właściwa część osady znajdowała się po drugiej, północnej stronie rzeki. Teren ten położony jest na przylegającym do niej cyplu. Jego powierzchnia wynosi ok. 25 arów. od północy podgrodzie odcięte jest identyczną fosą, jak ta po stronie południowej. Na terenie podgrodzia zlokalizowano trzy lub cztery wkopy, które, być może, są pozostałościami po chatach – półziemiankach. W odległości 200 metrów od grodziska, w kierunku północno-zachodnim, znajduje się wał podłużny, który ciągnie się po osi E-W, od rzeki Sasek do jeziora Sawica.

Grodzisko odkryte zostało w 1881 roku przez niemieckiego archeologa G. Bujacka, który to w latach 1888–1889 przeprowadził na majdanie badania sondażowe. W wyniku tych prac odsłonięto palenisko datowane na czasy krzyżackie. W sezonie 2010 kontynuowano badania na majdanie grodziska, kończąc eksplorację wykopu rozpoczętą w 2007 r. Wytyczono także dwa wykopy po drugiej stronie rzeki, na podgrodziu, i wykop sondażowy na wspomnianym wale podłużnym. W wykopie na majdanie, o powierzchni 60 m2 (10×6 m), odsłonięto poziom, na którym zakończono eksplorację trzy lata wcześniej. Wynikiem przeprowadzonych w 2010 r. badań było ujawnienie reliktów budowli (wieży/pomieszczenia mieszkalno-obronnego). Na pierwotny poziom gruntu naniesiono warstwę niwelacyjną piachu o miąższości ok. 80 cm, pozyskaną z najbliższej okolicy grodziska (na przykład z suchej fosy), w celu podniesienia poziomu majdanu grodziska w stosunku do terenu, który to grodzisko otaczał (cypel). W warstwie tej znaleziono fragmenty ceramiki kultury kurhanów zachodniobałtyjskich. Pierwsza budowla, jaką wzniesiono na grodzisku, miała zapewne konstrukcję całkowicie drewnianą. śladem po niej jest warstwa spalenizny wraz ze słabo zachowanymi fragmentami desek. czy to na skutek pożaru, czy też tego, że taka konstrukcja okazała sięmało stabilna i nietrwała, na miejscu starego budynku wzniesiono nową budowlę. Na warstwie podłogi drewnianej podsypano piasek niwelacyjny. Nową podłogę wykonano z ubitej gliny (klepisko), a ściany zbudowano z polepy wzmacnianej drewnianymi palikami. całość budynku zwieńczona była dachówkami. W północnej części tej konstrukcji znajdowało się palenisko. Na podgrodziu wytyczono dwa wykopy (w przestrzeniach między drzewami): P1 o powierzchni 10 m2 (2×5 m) i P2 o powierzchni 9 m2 (1,5×6 m). Wykop P1 zlokalizowano w centralnej części podgrodzia, a wykop P2 – w południowej, na krawędzi wyniesienia, będącego częścią założenia obronnego. Niestety, eksploracja obu wykopów przyniosła wynik negatywny. Nie stwierdzono żadnych ruchomych materiałów zabytkowych ani obiektów archeologicznych. Nie zaobserwowano także śladów po ewentualnej palisadzie, które to spodziewano się uchwycić od strony południowej, w wykopie P2. ostatni w tym sezonie wykop archeologiczny wytyczono pośrodku wału podłużnego (na tyle, na ile pozwalało zalesienie terenu), jednak ze względu na ograniczony czas badań wykop ten, o wymiarach 1×5 m, sięgał tylko do połowy szerokości wału. Również w tym przypadku nie stwierdzono ruchomych materiałów zabytkowych, niemniej profil wykopu pozwolił na zbadanie procesu powstawania tej konstrukcji. Budowniczowie wału wykopali dwa równoległe rowy, a pośrodku usypali nasyp. Sądząc po śladach zachowanych w profilach wykopu, rowy pierwotnie były głębsze o ok. 30 cm, a sam wał wyższy o ok. 15 cm. Różnica wysokości między szczytem wału a dnem rowu wynosiła więc ok. 160 cm. W bieżącym roku kontynuowano także – rozpoczętą wcześniej – inwentaryzację obiektu, przede wszystkim za pomocą tachimetrów laserowych Leica TcR 407. W trakcie tegorocznych badań pozyskano: 437 fragmentów ceramiki, 8 fragmentów dachówek, 71 fragmentów kości, 25 zabytków żelaznych, 2 kg żużli i 1,5 kg polepy. Na podstawie zabytków udało się wstępnie ustalić chronologię stanowiska, sięgającą od początku wieku XIV do końca wieku XV. Wśród pozyskanej ceramiki wydzielono także 36 fragmentów naczyń pradziejowych, związanych z kulturą kurhanów zachodniobałtyjskich, datowanych na okres przedrzymski

Źródło: Jęcznik (d. Johannisthal) st.1, woj. warmińsko-mazurskie. Badania w roku 2010, Artur Brzóska, str. [w:] Światowit VIII (XLIX)/B, 2009-2010, str. 213-214

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Opis
 Post Napisane: niedziela, 17 marca 2019, 21:33 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43
Posty: 39258
Grodzisko położone jest na cyplu wysoczyzny, w zakolu rzeki Saski, ok. 2,5 km na południe od wsi Jęcznik. Obiekt ma formę ściętego stożka o owalnym planie i wymiarach podstawy ok. 30 x 40 m, a plateau ok. 20 x 25 m oraz wysokości ok. 3 m powyżej poziomu wysoczyzny. Gródek jest odcięty od nasady cypla fosą, której głębokość sięga do ok. 5 m poniżej poziomu wysoczyzny. Po zachodniej stronie grodziska prowadzi grobla w kierunku rzeki, na której północnym brzegu prawdopodobnie znajdowała się osada przygrodowa.

Grodzisko znane jest od 1881 r., zlokalizował je Georg Bujack, on też przeprowadził pierwsze badania sondażowe w latach 1888-1889. Gródek wzmiankowany był także przez Hansa Cromego. Badania wykopaliskowe na stanowisku były prowadzone w 2007 r., a ich kontynuacja miała miejsce w r. 2010. Prace były kierowane przez Artura Brzóskę. Podczas badań w latach 1888-1889 odkryto palenisko, którego chronologię Bujack określił na czasy krzyżackie. Natrafiono na pozostałości dymarki i żużle nad rzeką, a na terenie osady zlokalizowano trzy lub cztery obiekty mogące być pozostałościami po chatach. W 2007 r. założono na majdanie wykop o powierzchni 60 m2, którego eksploracje kontynuowano także w r. 2010. dodatkowo w drugim sezonie badań umiejscowiono dwa kolejne wykopy, o łącznej powierzchni 19 m2, na terenie osady. Na majdanie odkryto warstwę o miąższości 80 cm tworzącą nasyp stożka, która zawierała fragmenty ceramiki kultury kurhanów zachodniobałtyjskich. Odkryto także relikty dwóch faz zabudowy. Pozostałości pierwszej fazy w postaci warstwy spalenizny i fragmentów desek sugerują całkowicie drewnianą konstrukcję. drugi budynek powstały w tym miejscu posadowiony był na glinianym fundamencie, miał konstrukcję szkieletową i kryty był dachówką. W jego północnej części odkryto pozostałości urządzenia ogniowego. Z zabytków ruchomych pozyskano dużą ilość ceramiki i polepy, fragmenty dachówek, kości zwierzęce, 25 zabytków żelaznych oraz ok. 2 kg żużli.

Chronologię gródka ustalono na początek XIV w. do końca w. XV. dwa wykopy założone na terenie domniemanej osady nie dostarczyły materiału zabytkowego. W odległości kilkuset metrów na północny-zachód od grodziska znajduje się podłużny wał pomiędzy rzeką Saską a jeziorem Sawica.

W źródłach historycznych wieś Jęcznik pojawia się po raz pierwszy w 1385 r., kiedy to niejaki Nikusz otrzymał 10 włók w celu założenie majątku ziemskiego. Grodzisko w publikacjach niemieckich występuje jako Johannistal, czyli obecne Janowo.

Źródło: Wstęp do problematyki gródków stożkowatych z terenu średniowiecznego państwa zakonu krzyżackiego, znajdujących się na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego, J. Radkowski, J, Wysocki, str. 295-385 [w:] Archaeologica Hereditas 07, Grodziska Warmii i Mazur 2. Nowe badania i interpretacje, red. Zbigniew Kobyliński, Warszawa 2016, str. 333-335

_________________
Obrazek


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
 Post Napisane: niedziela, 17 marca 2019, 21:33 
 


Góra 
  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
 
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 5 ] 

Strona główna forum » Grodziska Warmińsko-Mazurskie » Jęcznik Grodzisko 1


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

 
 

 
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Skocz do:  
cron
To forum działa w systemie phorum.pl
Masz pomysł na forum? Załóż forum za darmo!
Forum narusza regulamin? Powiadom nas o tym!
Tłumaczenie phpBB3.PL