|
|
Grodziska Polski
|
|
Teraz jest czwartek, 28 marca 2024, 09:11 Strefa czasowa: UTC
|
Strona 1 z 1
|
[ Posty: 2 ] |
|
Autor |
Wiadomość |
hadesssloakoon
|
Tytuł: Opis Napisane: niedziela, 12 listopada 2017, 22:27 |
|
Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43 Posty: 39258
|
Grodzisko usytuowane zostało w najwyższym punkcie wzgórza morenowego o lokalnej nazwie Pilekalnis (224,4 m n.p.m.). Od strony południowej stoki wzniesienia opadają łagodnie ku podmokłej dolinie, od zachodu u jego stóp przebiega głęboki parów, w kierunku północnym i południowym przechodzący w szerokie i głębokie doliny. Do podnóża grodziska, od północnej strony, dochodzi podłużna „grobla” o stromo opadających zboczach i długości ok. 100 m. Jest to element raczej naturalny, ale antropogenicznie przekształcony. Majdan tego grodziska ma kształt owalny o rozmiarach ok. 40 x 20 m, ograniczony potężnymi wałami wzniesionymi w ostatniej fazie jego użytkowania. Składa się z dwóch części, przedzielonych czymś w rodzaju wału/grobli, niższej na północy i wyższej na południu. Nie wiadomo dokładnie gdzie znajdowało się przejście bramne. Prawdopodobnie usytuowane ono było w części południowej, od strony przylegającej do wałów „półki”, na której mogła stać drewniana wieża. Ślady dodatkowych umocnień zachowały się u podnóża obiektu. Wał grodziska w kilku miejscach uszkodzony jest wkopami z okresu drugiej wojny światowej. Wczesnośredniowieczny gród wzniesiony został na reliktach osadnictwa z wczesnej epoki żelaza i okresu wpływów rzymskich.
Obiekt wymieniany w literaturze od końca XVIII wieku pod nazwą Jegliniec.Źródło: http://grodziskajacwiezy.pl/pl/listing/grodzisko-w-jeglincu/
_________________
|
|
|
|
|
Reklama
|
Tytuł: Napisane: niedziela, 12 listopada 2017, 22:27 |
|
|
|
|
|
|
hadesssloakoon
|
Tytuł: Re: Opis Napisane: środa, 24 stycznia 2018, 19:17 |
|
Dołączył(a): piątek, 15 lipca 2016, 15:43 Posty: 39258
|
Grodzisko w Jeglińcu położone w półn-wsch. części suwalszczyzny, 27 km. Od Suwałk i ok.500 m od granicy polsko-litewskiej to pozostałość potężnego grodu jednego z plemion wczesnośredniowiecznej Jaćwieży. Usypane zostało w najwyższym punkcie wzgórza moreny czołowej. Umocnione jest wysokimi i stromymi wałami, na kształt ściętego stożka. W rzucie poziomym jest owalne. Wymiary u podstawy wynoszą 60x100 m. Od strony zachodniej stoki grodziska opadają stromo do dna parowu, który przebiega z południa ku północy przechodząc w obu kierunkach w podmokłe doliny. Od strony północnej do podnóża grodziska dochodzi podłużna grobla o długości ok.100m. Potężny gród w Jeglińcu, po ostatecznym podboju Jaćwieży przez Zakon Krzyżacki, pogrążył się na wieki w mrokach historii.
Dopiero w 1784 r przypomniał o jego istnieniu proboszcz puński ks. Antoni Tomasz Ławrynowicz, a 1859- Aleksander Połujański pisał o nim w książce "Wędrówki po guberni augustowskiej w celu naukowym odbyte". Ale czas powstania grodu i jego pierwotny wygląd nadal owiane były mgłą tajemnicy. W 1984 r pracownicy działu archeologii Bałtów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie rozpoczęli tam badania, dzięki którym możliwa stała się rekonstrukcja charakteru i wyglądu warowni w różnych okresach jej funkcjonowania.
Pierwsza faza osadnictwa przypada na czasy od IV do VI w. Tak datowane fragmenty naczyń glinianych, lepionych w ręku i często zdobionych odciskami palców, znaleziono nie tylko na grodzisku ale także u jego podnóży, w miejscach, gdzie istniały wtedy dwie osady. Sam gród nie posiadał jeszcze wtedy potężnych widocznych dziś wałów. Zostały one usypane później, przez następnych osadników, kto rży pojawili się tu po ix w l mieszkali przez kilka pokoleń,do momentu opuszczenia grodu w XIIIw. Pierwszy wał zbudowany został z drewna i gliny, a jego ślady odkryto w płn-wsch. części grodziska w postaci ciasno układanych jedna na drugą dranic. Kolejny etap przekształcania warowni polegał na znacznym powiększeniu jej powierzchni poprzez nadsypywanie boków od strony północnej. Miały wówczas miejsce ogromne prace ziemne, dzięki którym gród uzyskał swój ostateczny kształt. Zbudowano potężne, widoczne jeszcze dziś wały i umocniono je kamieniami, pozostawiając bramę od strony płn-zach. Prowadziła do niej specjalna droga wzdłuż nasypu położonego u podnóża grodu od północy.
Majdan podzielony został na dwie części przez biegnący jego środkiem niewielki wał. W południowej partii grodziska odkryto ślady konstrukcji mieszkalnej wspartej na drewnianych słupach, wzmocnionej u podstawy kamieniami, o ścianach wylepionych gliną. W jej sąsiedztwie znajdowały się prawdopodobnie jamy odpadkowe, w północnej części majdanu grodziska odkryto szerokopłaszczyznowe bruki ułożone z kamieni, służące umocnieniu podłoża, czy też będące śladami chat lub palenisk. W ostatniej fazie swojego istnienia gród w Jeglińcu miał charakter refugialny to znaczy, służył ludności zamieszkującej położone u jego podnóża osady, za miejsce schronienia w momencie zagrożenia zewnętrznego. Być może był też siedzibą lokalnego władcy i jego drużyny wojskowej, a także ośrodkiem administracyjnym i kultowym. Podczas badań odkryto tu duże ilości kości zwierząt dzikich i hodowlanych. Znaleziono także, co ciekawe, kilka fragmentów ludzkich czaszek.
Naczynia gliniane z tego okresu były często zdobione ornamentem dookolnych żłobków poziomych l liniami zygzakowatymi w czym przypominały ceramikę słowiańską. Wśród przedmiotów pochodzących z wczesnego średniowiecza można wymienić szklane paciorki, przęślik gliniany, żelazne groty strzał różnych typów czy też zdobioną ostrogę z żelaza ale przede wszystkim całą masę wyrobów brązowych oraz wykonanych z jasnego metalu. Do chwili obecnej znaleziono ich ponad 800 sztuk a niektóre składają się na bogate kolekcje. Należy zaliczyć do nich całą masę przepięknie zdobionych zawieszek brązowych oraz pierścieni. Nie jest wykluczone, że pochodzą one z jednej pracowni jubilerskiej, która funkcjonowała na majdanie grodziska lub w jednej z położonych u jego podnóża osad. Znaleziono bowiem nie tylko brązową sztancę służącą prawdopodobnie do odciskania na zawieszkach ornamentu, ale także ogromną ilość drucików brązowych, kawałków blaszek l połamanych przedmiotów, które mogły służyć jako surowiec do produkcji brązowniczej. Do najciekawszych odkryć z majdanu grodziska w Jeglińcu należą jednak przedmioty, które niewątpliwie zostały wyprodukowane na terenach odległej Rusi Kijowskiej, są to brązowe krzyżyki zdobione żółtą emalią,różne typy krzyżyków wykonanych z brązu i jasnego metalu, ruskie pierścionki wyplatane z drutu, ażurowe pierścionki srebrne, szklane paciorki zdobione złotą wkładką, a przede wszystkim medalion z wizerunkiem św. Jerzego na jednej stronie i św. Bazylego na drugiej. Nie jest wykluczone, że wszystkie te przedmioty są świadectwem udziału wojowników z Jeglińca w walkach, jakie we wczesnym średniowieczu prowadzili Jaćwingowie wraz z Litwinami przeciwko ruskim wielmożom. Źródło: http://www.szypliszki.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=27&strona=1&sub=6
_________________
|
|
|
|
|
Reklama
|
Tytuł: Napisane: środa, 24 stycznia 2018, 19:17 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Strona 1 z 1
|
[ Posty: 2 ] |
|
Teraz jest czwartek, 28 marca 2024, 09:11 Strefa czasowa: UTC
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość |
|
|
|
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków Nie możesz odpowiadać w wątkach Nie możesz edytować swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz dodawać załączników
|
|
|